Voor Simba zaten de eerste maanden van zijn leven hem, op zijn zachts gezegd, niet helemaal mee. Als vijf maanden oude kitten kwam hij namelijk met ondervoeding, niesziekte, een ontstoken gebit én een kapot oogje, bij ons in de thuisopvang terecht. En alsof dat allemaal niet genoeg was, had onze dierenarts ook nog eens een zwaar vermoeden van schimmel.
Omdat schimmel erg besmettelijk is, werd het kleine mannetje direct van de thuisopvang overgeplaatst naar de schimmelboeg in het asiel. Met pijn in het hart van de collega die Simba al een tijdje in huis verzorgde. Een schimmeltest werd ingezet en twee keer in de week werd Simba door een heus eigen sopteam flink gesopt en gewassen. Ondanks alles bleef Simba al die tijd opgewekt en genoot hij stiekem van alle aandacht die hij kreeg.
Na vier weken kwam eindelijk het verlossende bericht. Simba was schimmelvrij! Inmiddels was hij ook al wat grammetjes aangekomen, bijna vrij van niesziekte en zag zijn gebit er al een stuk minder ontstoken uit. Alleen tja, zijn oogje? Die was helaas niet meer te redden. Dus stond er nog een operatie voor de kleine man op de planning.
Terug in de thuisopvang kon Simba eindelijk weer zijn benen strekken en dat hij veel gemiste tijd als kitten moest inhalen, dat bleek! Vol enthousiasme rende hij als een Duracell batterij de hele kamer rond, vermorzelde ieder speeltje die hij tegenkwam, zette de flink boel op stelten en zocht ondertussen de grenzen van zijn twee huisgenootjes op. En geef hem eens ongelijk!
Dat Simba na de operatie met slechts één oog door het leven ging? Ach, dat maakte voor hem helemaal niks uit. Hij kon eindelijk weer lekker spelen en genieten van het leven. Daarbij vond hij ook nog eens een baasje die, net als hem, slechts één goed werkend oog heeft. Een perfecte match, nietwaar!
