Eind augustus werd onze Tox gevonden. Tox zat midden in de prikkels, miauwend van de pijn en helemaal in shock. Zo snel mogelijk is hij door de dierenambulance naar de dierenarts gebracht. Daar werd aan van alles gedacht, zelfs aan een verlamming van zijn pootje. Na het schoonmaken van zijn wonden en het geven van een antibioticakuur en pijnstilling knapte Tox gelukkig al snel op en bleek van een verlamming geen sprake. Inmiddels loopt en springt hij rond in het dierenasiel alsof er niets gebeurd is.
Doordat Tox gevonden is weten we niet of hij ooit bij mensen heeft gewoond. Voor nu vindt hij mensen best nog wel gekke wezens. Met veel tijd, geduld en liefde verwachten wij wel dat hij steeds meer ontspant en dus ook aan mensen zal wennen. De eerste voorzichtige stapjes zijn daarin gelukkig al zichtbaar! Zat hij in het begin alleen maar in het buitenverblijf op het hoogste plankje en liet hij flink van zich horen als je te dichtbij kwam. Inmiddels zit hij achter de deur te kijken waar zijn eten blijft en is hij voor iets lekkers best bereid om dichtbij te komen. Voor Tox is nu de tijd aangebroken dat we op zoek zijn naar een eigen huis voor hem.
