Carry en Snorkel vonden een bijzonder thuis

okt 20, 2020

Vorig jaar mei kreeg de telefoondienst een telefoontje van een mevrouw die zag dat er een konijn gedumpt werd. Gelukkig kon zij het konijn oppakken en deze is door de dierenambulance opgehaald. Eenmaal in het asiel bleek het een enorm lief konijn te zijn die het allerliefste de hele dag geaaid werd. Hier heeft zij de naam Carry gekregen. Al snel viel het op dat Carry erg veel dronk en plaste, wat vaak wijst op de parasiet E cuniculi. Deze parasiet kan meerdere lichamelijke problemen veroorzaken, waaronder nierfalen.

Behandeling is direct gestart, deze behandeling zorgt ervoor dat de parasiet geen verdere schade veroorzaakt, maar de schade die al gedaan is zal niet teruggekeerd kunnen worden. Een groot deel van alle konijnen is drager van deze parasiet en kan een ander konijn hiermee besmetten als deze op dat moment een zwakke weerstand heeft. In de tijd dat Carry in het asiel zat zijn er veel mensen voor haar uiterlijk en karakter gevallen, maar door haar medische achtergrond werd ze elke keer niet geadopteerd.

Na een jaar alleen in een hok te hebben gezeten hebben we besloten haar voor te stellen aan een van onze andere gedumpte konijnen Snorkel. Al snel waren ze onafscheidelijk. Niet lang daarna kregen we telefoon van een zorginstelling die o.a. dagbesteding voor mensen met een beperking verzorgd. Ze waren op zoek naar een konijnenkoppel en dan het liefste voor hun deelnemers een koppel die een aai over de bol wel konden waarderen. Carry en Snorkel waren de perfecte kandidaten en zo hebben ze samen een plekje gevonden waar ze de aandacht krijgen die ze verdienen.

Het avontuur van kater Tox

sep 14, 2020

Eind augustus werd onze Tox gevonden. Tox zat midden in de prikkels, miauwend van de pijn en helemaal in shock. Zo snel mogelijk is hij door de dierenambulance naar de dierenarts gebracht. Daar werd aan van alles gedacht, zelfs aan een verlamming van zijn pootje. Na het schoonmaken van zijn wonden en het geven van een antibioticakuur en pijnstilling knapte Tox gelukkig al snel op en bleek van een verlamming geen sprake. Inmiddels loopt en springt hij rond in het dierenasiel alsof er niets gebeurd is.

Doordat Tox gevonden is weten we niet of hij ooit bij mensen heeft gewoond. Voor nu vindt hij mensen best nog wel gekke wezens. Met veel tijd, geduld en liefde verwachten wij wel dat hij steeds meer ontspant en dus ook aan mensen zal wennen. De eerste voorzichtige stapjes zijn daarin gelukkig al zichtbaar! Zat hij in het begin alleen maar in het buitenverblijf op het hoogste plankje en liet hij flink van zich horen als je te dichtbij kwam. Inmiddels zit hij achter de deur te kijken waar zijn eten blijft en is hij voor iets lekkers best bereid om dichtbij te komen. Voor Tox is nu de tijd aangebroken dat we op zoek zijn naar een eigen huis voor hem.

Het succesverhaal van Romy

sep 14, 2020

Een aantal jaar geleden kwam Romy bij ons binnen. Een zwart/witte poes met twee prachtige ogen, beide in een andere kleur. Bij binnenkomst was Romy niet de makkelijkste en liet ze regelmatig haar wilde kant zien. Dan sloeg en beet ze soms van zich af. Hierdoor was Romy niet bij iedereen favoriet. Toch weerhield dat een aantal verzorgers er niet van om met Romy de uitdaging aan te gaan. En met succes! Want na vele pogingen, liet Romy zich door een aantal uiteindelijk lekker verwennen met aaitjes en kroeltjes.

Na een aantal mislukte plaatsingen, kwam Romy bij een jongedame terecht die veel tijd én aandacht besteden aan het heropvoeden van Romy. En dat leek te werken, want schoot liggen en knuffelen? Dat werd voor Romy dagelijkse kost. Toch kwam Romy afgelopen juni weer bij ons in het asiel terug. Niet vanwege haar gedrag, maar omdat haar baasje voor langere tijd naar het buitenland moest. En Romy? Die kon helaas niet mee. Dus vol goede moed zochten we voor Romy weer een nieuw huisje.

In de maanden erna werd Romy twee keer herplaatst, maar beide keren kwam zij weer bij ons terug. Tot onze collega Ivon het niet langer kon aanzien.

‘Toen ik zag dat Romy wéér terug was in het asiel besloot ik, na kort overleg thuis, dat ze bij ons meer dan welkom was. We hebben de rust en ruimte die ze nodig heeft. En ze past prima bij de kneusjes-opvang van de andere twee katten en twee asielhonden. Het is dat ze nu zo goed luistert naar haar naam Romy, maar anders had ik haar Sticker genoemd! Ze is niet meer bij me weg te slaan en zelfs met tuinieren helpt ze graag mee.’ – aldus Ivon. We zijn enorm blij dat Romy, na zo’n lang traject nu eindelijk haar forever home heeft gevonden!

Onze doorzetter Simba

sep 7, 2020

Voor Simba zaten de eerste maanden van zijn leven hem, op zijn zachts gezegd, niet helemaal mee. Als vijf maanden oude kitten kwam hij namelijk met ondervoeding, niesziekte, een ontstoken gebit én een kapot oogje, bij ons in de thuisopvang terecht. En alsof dat allemaal niet genoeg was, had onze dierenarts ook nog eens een zwaar vermoeden van schimmel.

Omdat schimmel erg besmettelijk is, werd het kleine mannetje direct van de thuisopvang overgeplaatst naar de schimmelboeg in het asiel. Met pijn in het hart van de collega die Simba al een tijdje in huis verzorgde. Een schimmeltest werd ingezet en twee keer in de week werd Simba door een heus eigen sopteam flink gesopt en gewassen. Ondanks alles bleef Simba al die tijd opgewekt en genoot hij stiekem van alle aandacht die hij kreeg.

Na vier weken kwam eindelijk het verlossende bericht. Simba was schimmelvrij! Inmiddels was hij ook al wat grammetjes aangekomen, bijna vrij van niesziekte en zag zijn gebit er al een stuk minder ontstoken uit. Alleen tja, zijn oogje? Die was helaas niet meer te redden. Dus stond er nog een operatie voor de kleine man op de planning.

Terug in de thuisopvang kon Simba eindelijk weer zijn benen strekken en dat hij veel gemiste tijd als kitten moest inhalen, dat bleek! Vol enthousiasme rende hij als een Duracell batterij de hele kamer rond, vermorzelde ieder speeltje die hij tegenkwam, zette de flink boel op stelten en zocht ondertussen de grenzen van zijn twee huisgenootjes op. En geef hem eens ongelijk!

Dat Simba na de operatie met slechts één oog door het leven ging? Ach, dat maakte voor hem helemaal niks uit. Hij kon eindelijk weer lekker spelen en genieten van het leven. Daarbij vond hij ook nog eens een baasje die, net als hem, slechts één goed werkend oog heeft. Een perfecte match, nietwaar!​​

12-jarige Hessel haalt geld op voor stichting

aug 1, 2020

In februari ging Hessel heel fanatiek langs de deur voor zijn schoolproject; dit keer voor de dierenambulance van Stichting Dierenhulpverlening Woerden e.o. De wens van Hessel was om in totaal €500,00 op te halen. Door regen en storm ging hij op pad en gelukkig kreeg Hessel ook veel hulp van zijn grote broer en een paar klasgenootjes. 

Maar toen kwam corona… Wat was Hessel verdrietig dat hij niet meer langs de deuren mocht gaan. In augustus heeft hij met zijn moeder weer zijn spaarpotje tevoorschijn gehaald. Ze telde samen het geld en er zat €279,20 in het spaarpotje. Eerder hadden zij ook al €200,00 opgehaald. Samen met het sponsorgeld €35,00 (wat Hessel eerder al had opgehaald en ingeleverd op school) heeft hij in totaal €514,20 gespaard. Zijn doel om €500,00 op te halen voor onze stichting heeft hij dan ook bereikt! 

We hadden Hessel ook uitgenodigd om samen met zijn familie en twee vriendinnetjes voor een rondleiding in het asiel. Hij heeft genoten en vond het super leuk om te zien dat zijn geld hier goed terecht is gekomen.